przesłuchać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
prze•słuchać -am, -ają
prze•słuchanie; -ań
Słownik języka polskiego PWN*
przesłuchać — przesłuchiwać
1. «posłuchać czegoś, czyjegoś występu itp. w celu sprawdzenia; też: sprawdzić poprzez zadawanie odpowiednich pytań, czy osoba ubiegająca się o coś posiada odpowiednie kwalifikacje»
2. «prowadząc śledztwo, wypytać kogoś o szczegóły dotyczące sprawy»
3. daw. «przeegzaminować»
przesłuchanie
1. «sprawdzenie umiejętności osób, które startują w jakimś konkursie lub ubiegają się o coś»
2. «sytuacja, w której policjant, prokurator itp. zadaje komuś pytania dotyczące popełnionego przestępstwa»