próchnica
Wielki słownik ortograficzny PWN*
próch•nica -icę; -ic
Słownik języka polskiego PWN*
próchnica
• próchnicowy, próchniczy
1. «choroba zęba polegająca na powstaniu ubytków»
2. «część składowa niektórych gleb powstała z rozkładu obumarłych substancji organicznych»
• próchnicowy, próchniczy
surowa próchnica zob. butwina.