rozbitek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•bitek -t•ka, -t•kiem; ci -t•kowie, te -t•ki, -t•ków
Słownik języka polskiego PWN*
rozbitek
1. «ten, kto się uratował z rozbitego okrętu»
2. «o kimś, kogo spotkały duże niepowodzenia życiowe»