roztoczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•toczyć -czę, -czą; -cz•cie
roz•tocz (obszar, zwłaszcza wodny) -czy; -cze, -czy
Słownik języka polskiego PWN*
roztoczyć — roztaczać
1. «rozłożyć, rozprostować coś zawiniętego, stulonego»
2. «ukazać, przedstawić coś»
3. «rozsiać coś wokół siebie, na jakiejś przestrzeni»
4. «spowodować udzielenie się innym jakichś uczuć, nastrojów itp.»
5. «rozwiercić średnice otworów»
roztoczyć się — roztaczać się
1. «ukazać się na dużej przestrzeni»
2. «o uczuciach, nastrojach itp.: udzielić się innym»
