run

Wielki słownik ortograficzny PWN*

run -nu, -nie
runy (pismo) run (a. runów)
runo -nie; run

Słownik języka polskiego PWN*

run
1. «masowe wycofywanie pieniędzy i papierów wartościowych z banków przez klientów ogarniętych paniką giełdową»
2. «masowe dążenie do zdobycia, osiągnięcia czegoś lub uczestniczenia w czymś; też: masowe wykupywanie jakichś towarów»
runo
1. «wełnista sierść pokrywająca skórę zwierzęcia; też: skóra wraz z wełną»
2. «najniższa warstwa roślin w lesie»
3. «okrywa włókienna niektórych tkanin»

• runowy
runy I «najstarsze pismo północnoeuropejskie, zachowane na kamieniach na terenie Niemiec i Skandynawii; też: zabytki tego pisma»
• runiczny

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego