satrapa
Wielki słownik ortograficzny PWN*
satrapa -pie, -pę; ci -powie, te -py, -pów
Słownik języka polskiego PWN*
satrapa
1. «człowiek bezwzględny, narzucający swoją wolę i wymagający całkowitego posłuszeństwa»
2. «w starożytnej Persji: zarządca prowincji»