sfora
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sfora -rze, -rę; sfor (a. sfór)
Słownik języka polskiego PWN*
sfora
1. «para psów gończych uwiązanych do rzemienia lub sznura i prowadzonych na polowanie; też: gromada psów myśliwskich»
2. pogard. «o ludziach: zgraja»
3. daw. «rzemień lub sznur do prowadzenia psów gończych»