siekierka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
siekier•ka -r•ce, -r•kę; -rek
Siekier•ki (część Warszawy) -rek
Słownik języka polskiego PWN*
siekiera
• siekierka
1. «ręczne narzędzie składające się ze stalowego ostrza osadzonego na drewnianym trzonku, służące m.in. do rąbania»
2. pot. «bardzo mocna herbata, kawa lub bardzo mocny papieros»
• siekierka