superlatyw

Wielki słownik ortograficzny PWN*

super•latyw (jęz.) -wu, -wie; -wów a. superlatiwus
super•latywy (słowa uznania) -wów

Słownik języka polskiego PWN*

superlatiwus, superlatyw, superlativus «stopień najwyższy przymiotnika lub przysłówka; też: przymiotnik lub przysłówek w tym stopniu, np. najdłuższy, najdłużej»
superlatywy «słowa najwyższego uznania»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego