sykofant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sykofant -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
sykofant
1. «w starożytnych Atenach: osoba uprawiająca zawodowo donosicielstwo lub wymuszająca pieniądze pod groźbą oskarżenia»
2. «donosiciel lub szantażysta»
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
