szczekać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szczekać -ka, -kają
Słownik języka polskiego PWN*
szczeknąć — szczekać
1. «o psie, lisie, szakalu: wydać krótki, urywany głos»
2. szczekać pot. «wymyślać komuś lub oburzać się na coś»
3. szczekać pot. «obmawiać lub oczerniać kogoś»
4. pot. «wydać głośne dźwięki przypominające szczekanie psów»
5. łow. «o samcu sarny: wydać głos»
szczekanie «głos wydawany przez psy, lisy, szakale»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
