szczupaczek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szczupaczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków
Słownik języka polskiego PWN*
szczupak
• szczupaczy • szczupaczek
1. «ryba drapieżna o wydłużonym ciele i spłaszczonym pysku»
2. pot. «długi skok»
3. pot. «o kimś chudziutkim»
• szczupaczy • szczupaczek