szczupak
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szczupak -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
szczupak
• szczupaczy • szczupaczek
1. «ryba drapieżna o wydłużonym ciele i spłaszczonym pysku»
2. pot. «długi skok»
3. pot. «o kimś chudziutkim»
• szczupaczy • szczupaczek