szkielet
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szkielet -etu, -ecie; -etów
Słownik języka polskiego PWN*
szkielet
• szkieletowy • szkielecik
1. «twarda konstrukcja stanowiąca część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, pełniąca funkcję podporową i usztywniającą w stosunku do miękkich części organizmu»
2. pot. «o kimś bardzo chudym, wycieńczonym»
3. przen. «to, co zostaje po zniszczeniu obiektu materialnego»
4. «zespół najważniejszych elementów jakiejś całości»
5. «system konstrukcyjny budowli lub urządzenia technicznego składający się z prętów sztywno ze sobą połączonych»
• szkieletowy • szkielecik
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
