szkodnik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szkod•nik (człowiek) -ikiem; ci -icy, -ików
szkod•nik (zwierzę) -kiem; te -ki, -ków

Słownik języka polskiego PWN*

szkodnik
1. «osoba wyrządzająca szkodę komuś lub czemuś»
2. «o osobie lub zwierzęciu, których działanie powoduje jakąś niezbyt dotkliwą szkodę»
3. «zwierzę wyrządzające szkody gospodarce ludzkiej, np. gąsienice owadów niszczące lasy lub zboża»

• szkodnictwo

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

szkodnik

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „szkodnik” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „szkodnik” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „szkodnik” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego