tajemnica
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tajemnica -icę; -ic
Słownik języka polskiego PWN*
tajemnica
1. «sekret; też: nieujawnianie czegoś»
2. «wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez prawo»
3. «rzecz, której się nie rozumie lub nie umie wyjaśnić»
4. «najlepszy lub jedyny sposób na osiągnięcie czegoś»
tajemnica państwowa, tajemnica stanu «wiadomość, której ujawnienie osobom nieuprawnionym może narazić na szkodę bezpieczeństwo albo interesy państwa»
tajemnica korespondencji «zasada, że wiadomości zawarte w cudzym piśmie przeznaczone są wyłącznie dla adresata»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...