technik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tech•nik -ikiem; -icy, -ików (skróty: tech., techn.)
tech•nika -ice, -ikę; -ik

Słownik języka polskiego PWN*

technik
1. «specjalista w określonej dziedzinie techniki, mający średnie wykształcenie techniczne; też: tytuł przysługujący absolwentowi technikum»
2. «osoba, która opanowała technikę wykonywania jakichś czynności»
technik dentystyczny «technik zajmujący się wykonywaniem koron lub protez zębowych»
technik uzbrojenia zob. zbrojmistrz.
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

technik
technika

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „technik” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „technik” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „technik” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego