techno
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tech•no (muzyka) ndm
tech•no club tech•no clubu, tech•no clubie; tech•no clubów a. techno klub
tech•no klub tech•no klubu, tech•no klubie; tech•no klubów a. techno club
Słownik języka polskiego PWN*
techno
1. «współczesna muzyka rozrywkowa o bardzo silnym, jednostajnym rytmie»
2. «subkultura fanów tej muzyki»
bio-info-techno «o dominującym kierunku rozwoju współczesnej cywlizacji»
techno- I «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z techniką»