temperament

Słownik języka polskiego PWN*

temperament
1. «zespół stałych cech psychicznych człowieka»
2. «duża pobudliwość fizyczna i psychiczna, szczególnie w dziedzinie seksualnej»
3. «wrodzona skłonność, uzdolnienie do czegoś»

• temperamentowy • temperamencik
temperament choleryczny «temperament człowieka, którego reakcje uczuciowe są szybkie, silne i długotrwałe»
temperament flegmatyczny «temperament człowieka, którego reakcje są powolne, słabe i krótkotrwałe»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego