tor

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tor -ru, -rze; -rów
tor (pierwiastek chem.; symbol: Th) -ru, -rze
Tora (Pięcioksiąg – pięć pierwszych ksiąg Starego Testamentu) -rze, -rę: zwój Tory

Słownik języka polskiego PWN*

boczny tor «tor służący jako tor awaryjny»
stromy tor pocisku «tor pocisku, przy którym kąt upadku przekracza 28–30°»
ślepy tor «odgałęzienie toru, z którego nie ma wyjazdu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego