trzepać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
trzepać -pię, -pią; -p•cie
trzep szparagów•ka (owad) trzepa szparagów•ki, trzepie szparagów•ce; trzepów szparagówek
Słownik języka polskiego PWN*
trzepnąć — trzepać
1. «poruszyć czymś energicznie, uderzając o coś»
2. «uderzyć w coś, najczęściej trzepaczką, potrząsnąć czymś w celu usunięcia kurzu»
3. pot. «zadać ciosy»
4. pot. «rzucić czymś o coś»
5. trzepać pot. «trajkotać, pleść»
6. pot. «wykonać coś szybko lub w dużych ilościach»
7. trzepać pot. «drobiazgowo sprawdzać bagaże podróżnych»
8. trzepać «oczyszczać włókna lnu, konopi z paździerzy, bawełnę przed przędzeniem»
trzepnąć się — trzepać się
1. pot. «uderzyć siebie samego»
2. trzepać się pot. «o rybach, ptakach: wykonywać nieskoordynowane ruchy»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
