turkawka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tur•kaw•ka -w•ce, -w•kę; -wek
Słownik języka polskiego PWN*
turkawka
1. «ptak przelotny, podobny do gołębia, wydający dźwięki przypominające turkot»
2. daw. «o młodej, miłej dziewczynie lubiącej dużo i prędko mówić»