ugnoić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•gnoić u•gnoję, u•gnoisz, u•gnoją; u•gnój•cie
Słownik języka polskiego PWN*
ugnoić
1. pot. «ubrudzić coś gnojem lub czymś brzydko pachnącym, mażącym się»
2. «użyźnić ziemię gnojem»
ugnoić się pot. «pobrudzić samego siebie gnojem lub czymś brzydko pachnącym, mażącym się»