unicestwienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
unicestwić -wię, -wią; -wij•cie
Słownik języka polskiego PWN*
unicestwić — unicestwiać «spowodować, aby ktoś przestał istnieć, aby coś przestało istnieć»
unicestwić się — unicestwiać się «unicestwić samego siebie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
