uniewinnienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

uniewin•nienie; -win•nień
uniewin•nić -nię, -nią; -nij•cie

Słownik języka polskiego PWN*

uniewinnienie «uznanie oskarżonego za niewinnego, wydane w postaci postanowienia»
uniewinnićuniewinniać
1. «uznać oskarżonego za niewinnego»
2. «potraktować kogoś jak osobę, która nie popełniła złego czynu, czasem wbrew faktom»
uniewinnić sięuniewinniać się «przedstawić siebie jako osobę, która nie popełniła złego czynu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego