upaść

Wielki słownik ortograficzny PWN*

upaść (utuczyć) upasę, upasiesz, upasą; upaś•cie; upasł, upaś•li; upasł•szy; upasiony
upaść (przewrócić się) upad•nę, upad•niesz, upad•ną; upad•nij•cie; upadł; upadł•szy
upad•ły; -dli

Słownik języka polskiego PWN*

upaść Iupadać
1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej na leżącą»
2. «lecąc, opuścić się szybko z góry na dół»
3. «stracić na znaczeniu; też: skończyć się niepowodzeniem»
4. daw. «postąpić niemoralnie, przestać być uczciwym»
upaść II pot. «dobrze żywiąc, pasąc, utuczyć»
upaść się
1. pot. «o zwierzętach: zostać upasionym»
2. pot. «o ludziach: jedząc zbyt dużo, utyć»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego