uprzedmiotawianie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•przed•miotawiać -am, -ają a. uprzedmiotowiać
Słownik języka polskiego PWN*
uprzedmiotowić — uprzedmiotowiać, uprzedmiotawiać
1. «sprowadzić kogoś do roli przedmiotu, narzędzia»
2. «nadać czemuś realny kształt»
uprzedmiotowić się — uprzedmiotowiać się, uprzedmiotawiać się «nabrać realnego kształtu»