urzec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

urzec urzek•nę, urzek•niesz, urzek•ną; urzek•nij•cie; urzekł; urzeczony; urzekł•szy

Słownik języka polskiego PWN*

urzecurzekać
1. «wzbudzić podziw, zachwyt»
2. «według niektórych wierzeń: mając siłę magiczną, rzucić na kogoś, na coś urok»
urzec sięurzekać się «wzbudzić wzajemny podziw, zachwyt»
urzeczenie «stan oczarowania kimś lub czymś»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego