utrząśnięcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•trząs•nąć -nę, utrząś•niesz, -ną; utrząś•nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy; utrząś•nięty a. utrząść
Słownik języka polskiego PWN*
utrząsnąć, utrząść — utrząsać
1. «trzęsąc, spowodować ciaśniejsze ułożenie się czegoś w jakimś pojemniku lub opadnięcie na dno czegoś»
2. «wstrząsając czymś, zrzucić, strącić część czegoś»
3. «o koniu, wozie: zmęczyć trzęsieniem»
utrząsnąć się, utrząść się — utrząsać się
1. «wskutek trzęsienia ciaśniej ułożyć się»
2. «ułożyć się, unormować się»
3. «zmęczyć się, jadąc przez dłuższy czas w pojeździe ulegającym wstrząsom podczas jazdy»