uzbrajać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•zbrajać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
uzbroić — uzbrajać
1. «zaopatrzyć w broń, w sprzęt wojskowy»
2. «zaopatrzyć w narzędzia pracy, w przyrządy pomocnicze lub ochronne»
3. «wyposażyć w maszyny, przyrządy, założyć instalacje, urządzenia ochronne»
4. «uczynić bombę, minę, zapalnik itp. gotowymi do działania, nastawiając ich mechanizmy»
uzbroić się — uzbrajać się
1. «zaopatrzyć się w broń»
2. «zaopatrzyć się w narzędzia pracy, w przyrządy pomocnicze lub ochronne»
3. «posiąść dowody, argumenty lub zastosować metody pozwalające przekonać lub zwalczyć kogoś»