właśnie
Słownik języka polskiego PWN*
właśnie I
1. «partykuła, za pomocą której mówiący wyróżnia, ze względu na określoną cechę, dany obiekt lub stan rzeczy, przeciwstawiając go innym, np. Właśnie w tej sprawie kieruję do państwa apel.»
2. «partykuła, za pomocą której mówiący potwierdza słuszność przypuszczenia zawartego w pytaniu rozmówcy, np. Czy to oznacza, że mógłbym od jutra pójść na urlop? – Właśnie.»
3. «partykuła, za pomocą której mówiący potwierdza tożsamość sądu rozmówcy i identyfikując się z tym sądem, daje do zrozumienia, że chciał powiedzieć to samo, np. To jest bardzo korzystny kontrakt. – Właśnie.»
właśnie II «przysłówek komunikujący, że dane zdarzenie odbywa się w chwili mówienia, odbywało się bezpośrednio przed nią lub w czasie innego zdarzenia»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
