warkotanie

Wielki słownik ortograficzny PWN

war•kocz -cza; -cze, -czy: warkocz dziewczyny, ale: Warkocz Bereniki (gwiazdozbiór)
war•kotać -ocze a. -oce, -oczą a. -ocą

Słownik języka polskiego PWN

warkocz
1. «splot z trzech pasm długich włosów»
2. «coś, co przypomina taki splot»
3. «o czymś długim, wiszącym lub ciągnącym się za czymś»

• warkoczyk
warkotać «o maszynach, silnikach itp.: wydawać warkot»
warkocz komety zob. ogon komety.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

warkotanie
warkocz
warkotać

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „warkotanie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „warkotanie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „warkotanie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego