winkiel

Wielki słownik ortograficzny PWN*

win•kiel -n•kla; -n•kli a. -n•klów
Winkle: Na•thaniel Winkle, Na•thaniela Win•kle’a, z Na•thanielem Win•kle’em, o Na•thanielu Win•kle’u

Słownik języka polskiego PWN*

winkiel
1. pot. «róg domu lub ulicy»
2. środ. «przyrząd do wyznaczania kąta prostego»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego