wiolonczela

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wiolon•czela -elę; -el

Słownik języka polskiego PWN*

wiolonczela «duży smyczkowy instrument muzyczny o czterech strunach, w czasie gry opierany o podłogę»
• wiolonczelowy • wiolonczelista • wiolonczelistka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wiolonczela

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wiolonczela” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wiolonczela” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wiolonczela” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego