wolontariuszka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wolon•tariusz•ka -sz•ce, -sz•kę; -szek
Słownik języka polskiego PWN*
wolontariusz, woluntariusz
• wolontariuszka, woluntariuszka
1. «osoba pracująca gdzieś dobrowolnie, bez wynagrodzenia, zwłaszcza opiekująca się nieuleczalnie chorymi lub niepełnosprawnymi ludźmi»
2. «praktykant pracujący bez wynagrodzenia w celu zaznajomienia się z zawodem»
3. daw. «ochotnik w wojsku»
• wolontariuszka, woluntariuszka