wyciec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wyciec -ciek•nie (a. -ciecze), -ciek•ną (a. -cieczą); -ciekł (a. -ciek•nął), -ciek•ła; -ciekł•szy a. wycieknąć
wyciek•nięcie

Słownik języka polskiego PWN*

wyciec, wycieknąć — wyciekać
1. «wypłynąć, wysączyć się skądś»
2. «zniknąć, ubyć»
3. «o tajnych informacjach: dotrzeć do niepowołanych osób»
4. łow. «o ptakach łownych: szybko pobiec, umknąć»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

wyciec
wycieknięcie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „wyciec” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wyciec” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego