wykończyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wykoń•czyć -czę, -czą; -cz•cie
wykoń•czenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
wykończyć — wykańczać, wykończać
1. «wykonać prace kończące jakieś dzieło»
2. «zużyć coś do końca»
3. pot. «spowodować czyjąś śmierć»
4. pot. «być przyczyną czyjegoś zmęczenia, osłabienia»
5. pot. «zniszczyć kogoś»
wykończyć się — wykańczać się, wykończać się
1. «zostać zużytym»
2. pot. «umrzeć»
3. pot. «pogorszyć stan swojego zdrowia»
4. pot. «zniszczyć siebie wzajemnie»
wykończenie «ozdobny brzeg ubrania»