wykroczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wy•kroczyć -czę, -czą; -cz•cie
wy•kroczenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
wykroczyć — wykraczać
1. «posunąć się w czymś poza ustalone granice»
2. «naruszyć obowiązujące przepisy, zasady»
wykroczenie
1. «działanie sprzeczne z przyjętymi normami»
2. «czyn uznawany przez władze administracyjne za społecznie niebezpieczny, ale niebędący przestępstwem»