wypiętrzenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wypiętrzyć -trzę, -trzą; -trz, -trz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wypiętrzyć — wypiętrzać
1. «ułożyć coś jedno na drugim»
2. «o ruchach górotwórczych: przesunąć w górę warstwy leżące niżej»
wypiętrzyć się — wypiętrzać się
1. «wznieść się ponad czymś»
2. «o masywach skalnych: utworzyć się w wyniku ruchów górotwórczych»