wyrywać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wyrywać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
wyrwać — wyrywać
1. «siłą wyciągnąć, wyszarpać coś z czegoś»
2. «odebrać coś komuś siłą»
3. «uwolnić lub ocalić kogoś, coś»
4. «spowodować nagłe ocknięcie się, otrząśnięcie się z jakiegoś stanu»
5. «gwałtownie ruszyć z miejsca»
6. «niespodziewanie wywołać ucznia do odpowiedzi»
7. sport. «podnieść ciężar, stosując zasady rwania»
wyrywać zob. wyrwać.
wyrwać się — wyrywać się
1. «wydostać się skądś siłą lub gwałtownie wyswobodzić się z czegoś»
2. «o słowach, głosach, dźwiękach itp.: wydobyć się skądś nagle, niespodziewanie»
3. «uwolnić się od czegoś»
4. «wypaść, wybiec skądś nagle»
5. pot. «porzucając obowiązki, wybrać się dokądś»
6. pot. «wystąpić z czymś nie w porę lub powiedzieć coś niepotrzebnie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
