wytrzymanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
wytrzymać — wytrzymywać
1. «pozostać w pewnym położeniu, w jakimś stanie fizycznym lub psychicznym, zwykle trudnym do zniesienia»
2. «zmusić kogoś do oczekiwania na decyzję lub na siebie»
wytrzymały
• wytrzymałość
1. «taki, który wiele zniesie, wytrzyma psychicznie»
2. «o rzeczach: odporny na działanie czynników fizycznych»
• wytrzymałość
wytrzymać ton, dźwięk itp. «śpiewając, nie zmieniać przez jakiś czas wysokości tonu, dźwięku itp.»