zaciąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zaciąć za•tnę, za•tniesz, za•tną; za•tnij•cie; -ciął, -cięła, -cięli; -ciąwszy; -cięty
zacięcie; -ęć
zacięcie (nieustępliwie)

Słownik języka polskiego PWN*

zaciąćzacinać
1. «skaleczyć kogoś czymś ostrym»
2. zacinać «o śniegu, deszczu: padać z ukosa»
3. «zrobić na czymś cięcie»
4. «zacisnąć wargi lub zęby, aby opanować ból lub gniew»
5. daw. «zastrugać»
zaciąć sięzacinać się
1. «o mechanizmach lub o ruchomych elementach czegoś: nie dać się otworzyć lub uruchomić»
2. «zatrzymać się na jakimś słowie lub sylabie, nie mogąc chwilowo mówić dalej»
3. «skaleczyć się czymś ostrym»
4. «o ustach, wargach, szczękach: zacisnąć się na znak uporu lub gniewu»
5. «uprzeć się»
zacięty
1. «taki, który upiera się przy swoich poglądach»
2. «prowadzony z uporem lub determinacją»

• zacięcie• zaciętość

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego