zagończyk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zagoń•czyk -ykiem; -ycy, -yków
Słownik języka polskiego PWN*
zagończyk daw. «w dawnym wojsku polskim: żołnierz wprawny w zwalczaniu zagonów tatarskich; też: dowódca oddziałów doświadczony w samodzielnej walce»