Wielki słownik ortograficzny PWN*

zawis•ły; -iś•li

zawis•nąć -is•nę, -iś•niesz, -is•ną; -iś•nij•cie; -is•nął a. -isł, -is•ła, -is•nęli a. -iś•li; -is•nąwszy a. -isł•szy

Słownik języka polskiego PWN*

1. «taki, który zawisł»

2. «taki, który zatrzymał się w locie»

3. «taki, który został powieszony»

4. «taki, który zaczął komuś lub czemuś zagrażać»

5. daw. «uzależniony od kogoś lub czegoś»

• zawisłość

1. «zostać zawieszonym»

2. «uczepić się czegoś i pozostać w pozycji wiszącej»

3. «zatrzymać się w locie»

4. «zostać powieszonym»

5. «o niebezpieczeństwie: zacząć zagrażać komuś lub czemuś»

6. daw. «stać się uzależnionym od kogoś lub czegoś»

zawisły (flaga, chmura)

zawisły (od czegoś)