zgubiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zgubiony; -bieni
zgubić -ubię, -ubią; -ub, -ub•cie

Słownik języka polskiego PWN*

zgubiony «taki, który poniósł klęskę lub jest bliski zguby»
zgubić
1. «przez nieuwagę zostawić coś gdzieś lub bezwiednie upuścić»
2. «doprowadzić kogoś do zguby»
3. «narazić kogoś na śmierć»
4. pot. «uciec przed pościgiem»
zgubić się
1. «zabłądzić»
2. «zostać zgubionym»
3. «oddzielić się od grupy lub osoby, z którą się gdzieś poszło i nie móc jej odnaleźć»
4. «stracić orientację w czymś»
5. «doprowadzić siebie do zguby»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego