zmartwić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zmar•twić -r•twię, -r•twią; -rtw, -rtw•cie
zmar•twienie; -wień
zmar•twiony; -twieni

Słownik języka polskiego PWN*

zmartwić «stać się przyczyną czyjegoś smutku lub niepokoju»
zmartwić się «stać się smutnym lub niespokojnym o kogoś lub o coś»
zmartwienie
1. «to, co kogoś martwi»
2. «stan tego, kto się martwi»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego