ścibić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ścibić (pot.) ścibię, ścibią; ścib, ścib•cie
Słownik języka polskiego PWN*
ścibić pot. «szyć, pisać lub rysować niezręcznie, drobnym, gęstym ściegiem lub pismem»
Drogi Użytkowniku AdBlocka,
wiemy, jak cenny jest Twój czas – zajmiemy Ci tylko chwilę.
Czy dasz nam szansę, abyśmy mogli dalej tworzyć źródło Twojej sprawdzonej, darmowej wiedzy, z której właśnie chcesz skorzystać? Bez wpływu z reklam będzie to po prostu niemożliwe. Dlatego prosimy – dodaj naszą domenę, jako wyjątek lub skorzystaj z instrukcji i odblokuj wyświetlanie reklam na naszych serwisach.
Dziękujemy!
Redakcja serwisów PWN
Wydawnictwa Naukowego PWN
