ścięty

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ścięty; -ęci
ściąć ze•tnę, ze•tniesz, ze•tną; ze•tnij•cie; ściął, ścięła, ścięli; ściąwszy; ścięty
ścięcie; ścięć

Słownik języka polskiego PWN*

ścięty
1. «niemający ostrego zakończenia»
2. «utworzony przez linie lub płaszczyzny zbiegające się pod kątem ostrym»
ostrosłup ścięty «bryła powstała przez odcięcie wierzchołka ostrosłupa płaszczyzną równoległą do jego podstawy»
stożek ścięty «bryła ograniczona, powstała przez odcięcie wierzchołka stożka płaszczyzną równoległą do jego podstawy»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego