żebrzący
Wielki słownik ortograficzny PWN*
żebrać -brzę, -brzą; -brz, -brz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zakon żebraczy, żebrzący «zakon, którego reguła zabrania posiadania majątku, utrzymujący się z pracy i z dobrowolnych datków»
żebrać
• żebrak • żebraczy • żebraczka • żebranina, żebractwo, żebry
1. «prosić o jałmużnę; też: utrzymywać się z jałmużny»
2. «usilnie prosić o coś»
• żebrak • żebraczy • żebraczka • żebranina, żebractwo, żebry