Atalanta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Atalan•ta (mit.) -n•cie, -n•tę
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…podglądacza – Akteona, pięknego Apollina i nimfy Dafne oraz śmiertelnej biegaczki Atalanty.
Powieść o Akteonie polskiego baroku ma oczywisty podtekst moralistyczny. Psy…

 

…zbawienie, piękno. Siedemnaste stulecie głosi pochwałę ruchu, lekkich stóp pięknej Atalanty.
Atalanta polskiego baroku zaczyna bodaj swój bieg w sielance Sylenus…

 

…miłością, której pochwałę głosi Dziewosłąb:
Któż nie wiadom uporu krnąbrnej
Atalanty?
– z drugiej zaś "szalony krok lotnej skoczki" – jak pisze Zimorowic…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego